- κεφαλόβρωτος
- κεφαλόθρωτος, -ον (Α)πάπ. (για βιβλία) ο φαγωμένος στην κορυφή.[ΕΤΥΜΟΛ. < κεφαλ(ο)-* + -βρωτος (< βρωτός < βιβρώσκω «τρώγω»), πρβλ. ημί-βρωτος, καρπό-βρωτος].
Dictionary of Greek. 2013.
κεφαλόβρωτος
Look at other dictionaries:
κεφαλ(ο)- — α συνθετικό λέξεων τής Ελληνικής, το οποίο δηλώνει ότι το β συνθετικό: α) ανήκει ή αναφέρεται στο κεφάλι (κεφαλαλγής, κεφαλόδεσμος) β) μοιάζει με κεφάλι ή έχει το σχήμα κεφαλιού (κεφαλοτύρι) γ) είναι το ανώτατο σημείο, η κορυφή, ο αρχηγός… … Dictionary of Greek
